Er is lange tijd het idee gekoesterd dat additieven het antwoord vormen op het vraagstuk van biologische afbraak van kunststoffen. Het vermoeden werd geopperd dat door het toedienen van additieven kunststoffen automatisch biologisch afbreekbaar zouden worden.

Helaas blijkt dit eerder een illusie dan de harde werkelijkheid te zijn. Hoewel deze additieven inderdaad kunnen bijdragen aan de fragmentatie van plastic, verschilt dit proces aanzienlijk van echte biologische afbraak. Echte biologische afbraak refereert in de puurste zin naar de volledige desintegratie van een materiaal zonder enig achterblijvend residu.

100% biologisch afbreekbare rietjes! Is dat wel zo?

De opkomst van 'ecologische materialen' heeft de consument ertoe gebracht om hun consumptie van kunststoffen te reduceren. In een poging om deze materialen te vervangen, heeft men intensief onderzoek gestart naar nieuwe samenstellingen waarbij natuurlijke ingrediënten een rol spelen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling en het ontstaan van producten zoals onze rietjes vervaardigd uit natuurlijke grondstoffen.

Het is echter essentieel om te onthouden dat deze innovaties slechts een deel van de oplossing vertegenwoordigen. Ze garanderen niet altijd een volledige biologische afbraak, zoals soms wordt aangenomen. In onze gezamenlijke strijd tegen de plasticvervuiling dienen we kritisch te blijven kijken naar voorgestelde nieuwe oplossingen en een diepgaand begrip te ontwikkelen van de concepten die hierbij betrokken zijn. Met andere woorden, we moeten blijven leren en ons aanpassen terwijl we blijven zoeken naar manieren om met zorg en verantwoordelijkheid voor onze kostbare planeet te zorgen.

Avocado-pitrietjes: meer plastic dan avocado

De opvallende opkomst van avocadopitrietjes, eens geprezen in de media, leek aanvankelijk een keerpunt in de wereld van biologisch afbreekbare materialen te beloven. Met groot enthousiasme werd geadverteerd dat dit innovatieve product hoofdzakelijk was vervaardigd uit avocadopitten, terwijl de onthulling, helaas, een ander verhaal vertelde: in werkelijkheid bestonden deze rietjes grotendeels uit plastic.

Dit fundamentele feit werd handig versluierd, met de suggestie dat slechts een bescheiden percentage van een natuurlijk element, in dit geval de avocadopit, aan het mengsel was toegevoegd. De nadruk lag op de 'revolutionaire' aard van deze vondst, waardoor men de illusie kon koesteren dat deze rietjes puur en alleen uit avocadopitten bestonden, en dus vanzelfsprekend biologisch afbreekbaar waren. Echter, de realiteit bleek veel gecompliceerder. Het is niet slechts een kwestie van het toevoegen van een natuurlijk element om een plastic rietje biologisch afbreekbaar te maken. Het avocadopit, gevangen binnen het plastic, vereist een specifieke omgeving om te kunnen ontbinden.

De voorgestelde oplossing was om een additief aan het plastic toe te voegen om de biologische afbraak ervan te stimuleren, waardoor het natuurlijke component kon vrijkomen en een ogenschijnlijk biologisch afbraakproces kon starten. Deze vinding, bejubeld als een veelbelovende oplossing, werd wereldwijd verspreid, van Europa tot Australië, de Verenigde Staten en Canada, zonder openlijk te erkennen dat het in feite om plastic ging met slechts een bescheiden percentage avocadopit.

Deze mix is te wijten aan de inherente aard van plastic. Als men probeerde om uitsluitend avocadopitrietjes te vervaardigen, zouden ze eenvoudigweg verbranden. Plastic, als een petrochemisch product, bezit unieke eigenschappen van weerstand en elasticiteit die natuurlijke elementen niet kunnen evenaren. Door een beperkte hoeveelheid natuurlijk element toe te voegen behoudt het plastic zijn stevigheid, en zo ontstaan deze 'biologisch afbreekbare' avocadopitrietjes.

Hoewel deze avocadopitrietjes aanzienlijke populariteit genieten, is het van cruciaal belang op te merken dat er momenteel geen officiële certificering bestaat die bevestigt dat ze werkelijk composteerbaar en biologisch afbreekbaar zijn. Ondanks de claims van de fabrikant ontbreekt officiële goedkeuring. Dit benadrukt het belang van bewustzijn en grondige overweging bij het maken van keuzes omtrent de producten die we kiezen te gebruiken.

Agavevezelrietjes: Tussen Recyclage en Illusie

Volgende in de lijst van schijnbaar biologische producten vinden we de agavevezelrietjes. Dit product vindt zijn oorsprong in het nobele streven om de overblijvende agavevezels na het tequilaproductieproces een tweede leven te geven. Het wordt gepromoot als een gerecycled product, waarbij men gebruikmaakt van een natuurlijke hulpbron die anders simpelweg verloren zou gaan. Maar, zoals bij avocadopitrietjes, is de realiteit complexer dan deze eenvoudige voorstelling.

Het rietje wordt vervaardigd met behulp van een zogenaamde pellet, een samensmelting van plastic en agavevezels. Dankzij de intrinsieke weerstand van plastic behoudt het eindproduct de verwachte stevigheid en duurzaamheid van een rietje, maar met de unieke textuur van agavevezels. Deze combinatie heeft een aantrekkelijk marketingverhaal gecreëerd, aangedreven door het idee van hergebruik en het recycleren van agave-afval.

Mensen voelen zich aangetrokken tot het idee om een bijdrage te leveren aan het milieu, en het verhaal van het 'recycleren' van weggeworpen agavevezels tot rietjes lijkt uitermate aantrekkelijk. Maar wat veel consumenten niet beseffen, is dat deze rietjes niet exclusief uit agave bestaan. In feite is dat onmogelijk, omdat een 100% natuurlijk rietje niet de benodigde stevigheid zou bezitten.

De voorgestelde oplossing, vergelijkbaar met het avocadopitrietje, is het toevoegen van een additief om de biologische afbraak van het plastic component te bevorderen. Ondanks beweringen dat dit additief de ontbinding van plastic versnelt, blijft het bewijs onbevredigend. Hoewel dit additief kan helpen bij het afbreken van de koolstofmoleculen in het plastic, verloopt dit proces traag en garandeert het geen volledige biologische afbraak.

Claims met betrekking tot biologische afbreekbaarheid en composteerbaarheid

De tests die worden gebruikt om de biologische afbreekbaarheid van deze producten te valideren, zijn veelal versnelde tests met behulp van ultraviolette en infrarode straling. De resultaten van dergelijke tests zijn echter mogelijk niet representatief voor de werkelijke tijd die nodig is voor afbraak in natuurlijke omstandigheden. Om de langdurige biologische afbreekbaarheid vast te stellen, zouden deze rietjes na enkele jaren begraven moeten worden en nauwlettend gecontroleerd.

Bovendien bestaat er vaak verwarring tussen de termen 'biologisch afbreekbaar' en 'composteerbaar'. Composteerbaarheid impliceert dat een materiaal in een gecontroleerde omgeving, zoals een industriële of huiselijke composthoop, kan ontbinden en een voedzame meststof kan worden. Niettemin, het feit dat een product composteerbaar is, garandeert niet noodzakelijkerwijs een effectieve afbraak onder natuurlijke omstandigheden.

Kortom, hoewel het idee om overgebleven agavevezels te recycleren tot rietjes op het eerste gezicht aantrekkelijk lijkt, is het van essentieel belang om de realiteit achter deze producten te doorgronden. Kritische en goed geïnformeerde overwegingen zijn onmisbaar voordat we besluiten te kopen op basis van claims met betrekking tot biologische afbreekbaarheid en composteerbaarheid.